Dag dag allemaal!
Amai, na een lange tijd toch eens deftig op internet geraakt. Ja, het is echt "back to the basics". De eerste dagen zijn toch wat wennen. Het engels is soms moeilijk verstaanbaar maar daar wennen we wel aan. Pieter-Jan heeft zich al vanaf de eerste dag volledig kunnen geven tijdens de computerlessen, van 's morgen 10u tot 17u heeft hij les gegeven. Hij is eigenlijk dubbel zo druk bezig dan ik :), maar hij doet het echt graag. Tja, misschien komt het werk nog voor me, het is wat zoeken. De patienten kennen meestal enkel Luganda en Harriet, de verpleegster, kan haar job heel goed. Misschien als het wat drukker wordt (sommige dagen), zal ik wel meer van nut kunnen zijn.
Vandaag, dinsdag heeft het bijna een hele dag geregend. Pieter-Jan en ik hebben 's morgens op de farm witte kool geplant, omdat er door de regen geen leerlingen waren en geen patienten. Hopelijk krijgen we geen wormen want we zaten volledig onder het zand en het is moeilijk om het weg te krijgen tussen onze nagels. Tja, zolang het maar dat is, want wormen zijn nu niet echt moeilijk te behandelen :p.
Vanaf nu gaan we waarschijnlijk allebei 's morgens werken op het veld en 's namiddags les geven/op het health centre zitten. Er is nu veel werk op de farm aangezien het regenseizoen aan het starten is.
Morgenochtend gaan we met de boda (moto-taxi's) naar masaka om nog wat essentiele dingen aan te kopen. Maar tegen het middageten (hier ongeveer 14u00) zijn we terug zodat we in de namiddag nog wat kunnen werken.
Misschien even opnoemen wat we hebben: een put-latrine (dus geen toilet om op te zitten), een keukentje met wat kastjes en 2 gasvuurtjes, een "woonkamertje" met wat zetels en een tafel, de badkamer met koudwaterdouche, onze eigen kamer met 2 bedden met bednet en 2 kleine rekjes. En we wonen samen met nog een jong canadees koppel en Harriet (verpleegster).
Volgende keer zal Pieter-Jan een tekstje schrijven, maar daar heeft hij voorlopig nog geen tijd voor gehad!
(Foto's volgen nog...)
Tulaanabagana!
Els (en ook een beetje Pieter-Jan)
PS: dit bericht is verzonden vanuit een internet-café in Masaka met de naam "Frikadellen". Als je daar al geen honger van krijgt...
Hey Els en Pieter-Jan,
BeantwoordenVerwijderenHeel leuk om al wat van jullie te vernemen.
Ik veronderstel dat het daar warm genoeg is zodat de koudwaterdouche geen probleem geeft.
Waarschijnlijk zal het koud water daar niet zo koud zijn als bij ons.
Allee, dat hoop ik toch voor jullie :-)
Jouw mama is nu wel eenzaam denk ik Els, want ze heeft mij zonet gebeld :-))))
Het allerbeste ginder en ik blijf jullie volgen hoor.
Ignace.
Tof jullie blog, we zullen hem zeker volgen!
BeantwoordenVerwijderenGeniet van jullie Afrikaans avontuur!
Groetjes
Hans, Karen en Lander
Dag Els en Pieter-Jan,
BeantwoordenVerwijderenWat een opluchting dat jullie goed ter plaatse zijn geraakt. Hoop dat alles verder vlotjes mag verlopen en dat jullie de taal snel zullen oppikken. Blijf zeker schrijven, we kijken er naar uit.
We missen jullie...maar met mate :-)
Kusjes
Moeke
Hoi Pieter-Jan en Els,
BeantwoordenVerwijderenblij te horen dat jullie er goed geraakt zijn. We dachten al dat communiceren vanuit Afrika niet zo vlot zou gaan :-) Hopelijk raken jullie het daar snel gewoon in jullie stekje.
Met ons drietjes is alles oke. Het kleintje in mijn buik zal nu ongeveer een potje krabsla wegen, zo'n 150gram. Ik weet niet met wat je het in Afrika kan vergelijken :-)
Benieuwd naar wat jullie volgende keer gaan schrijven.
Vele lieve groetjes en knuffels
Johan, Patricia & mini-us
Heey Pieter-Jan en Els,
BeantwoordenVerwijderenWaaw, Liesbet vertelde me van jullie big adventure, geweldig!!
Even leven in contrasten :-) Jullie doen het toch maar! Ik hoop dat jullie een fantastische tijd zullen beleven en dat jullie mooie energie ter plaatse velen mag inspireren!
Vele, ook warme ;-) groetjes uit Portugal,
Hanne & Rudy